Het nieuwe jaar komt er bijna aan. En vaak is dat het moment waarop je balans opmaakt. Wat ging afgelopen jaar goed? En wat kan beter?

“Hoe stak ik de laatste tijd zelf in mijn vel? Waar liep ik tegenaan, worstelde ik mee, wil ik aanpakken of verbeteren?” Het nieuwe jaar is vaak een moment van nieuwe voornemens. En misschien neem jij je wel voor om in het nieuwe jaar aan jezelf te werken.

Voor meer zelfvertrouwen.
Om minder stress of angst te ervaren.
Om beter voor jezelf op te komen en je grenzen te bewaken.
Onverwerkte emoties verwerken of beter in contact te komen met je emoties.
Meer inzicht te krijgen in je patronen en leren je valkuilen voortaan te voorkomen.

Je gaat op zoek naar een manier om hier aan te werken en stuit op 2 dingen:
1. er is een oerwoud aan keuze.
2. er zijn OVERAL wachttijden.

Punt 2, helaas, ook ik ontkom daar niet meer aan. Maar…mijn wachttijd is nog altijd beduidend korter dan bij de meeste praktijken voor mentale zorg.(ongeveer 2-3 maanden)

Punt 1: daar wil ik je in dit blog een klein beetje bij helpen. Want wat is nou dramatherapie?

Veel volwassenen haken onterecht af op de naam.

Overtuigingen als:
– ik heb een hekel aan rollenspel
– ik kan geen toneelspelen
– voor mij helpt praten beter
– dat is buiten mijn comfortzone
– dat is meer voor kinderen.

Ik laat je in dit artikel zien waarom dramatherapie prima geschikt is voor volwassenen en waarom jij dus maar beter direct kan instappen!

Allereerst: steeds meer psychologen, psychotherapeuten en andere ‘praat-therapeuten’ doen bij-en nascholing in meer doe-gerichte werkvormen. Waarom? Omdat ze steeds meer merken dat dat zeer effectief blijkt te werken.
Dat wisten wij vaktherapeuten* al lang! Dat hebben studies, enquetes en onze jarenlange praktijkervaring wel bewezen.

*vaktherapie is de overkoepelende naam voor 7 verschillende vormen van creatieve therapievormen, waaronder dramatherapie.

Ten tweede: het is een vertekend beeld dat dramatherapie alleen maar over rollenspel en toneel gaat. Drama betekent vanuit het Grieks vertaald ‘Doen.’ En hoewel rollenspel een onderdeel (kan) zijn van de behandeling, is dat dus niet het enige wat we inzetten.

Toch maar wel even het nut van die rollenspellen benutten:
Stel: jij bent een ontzettend verlegen persoon en je bent ervan overtuigd dat anderen je niet horen, niet zien of niet begrijpen. Je moet een spannend gesprek aangaan op je werk en bij het idee alleen al, staan de vlekken in je nek en ga je bijna hyperventileren van de stress.

In dramatherapie kun je, op een hele veilige manier, oefenen met dit soort gesprekken- zonder dat het meteen consequenties heeft. Je kunt vanuit allerlei verschillende standpunten het gesprek ervaren. Jouw rol, de rol van je gesprekspartner, de dingen zeggen die je eigenlijk diep van binnen zou willen zeggen in zo’n gesprek; allemaal voorbeelden van hoe rollenspel je kan helpen.

Doordat jij het spel kan ‘uitklappen’ op het moment dat het je teveel wordt, hou je regie en kun je samen met de therapeut onderzoeken: wat gebeurde er? Welke emoties of fysieke belevingen riep het op? Wat zou je anders willen proberen? 
Je kan zo’n situatie zo vaak spelen als jij nodig hebt om te ervaren: “ik voel me er bekwamer in en durf het beter aan.”

Omdat bij Dramatherapie Boxtel je in principe 1 op 1 werkt is er geen (oordelend) publiek, wat het een extra veilig gevoel geeft.

Laten we vervolgens even kijken naar “ik kan geen toneelspelen.”
Volgens wie kun je dat niet?
En wanneer speel je toneel?
Ik ben als dramatherapeut getraind in het laagdrempelig maken van spelvormen en oefeningen, om zo comfortabel ermee te raken. En geloof me, ook de volwassenen die je al voor gingen voelde deze drempel regelmatig.
Maar doelen behalen betekent óók je comfortzone een beetje oprekken. Als je alleen maar doet wat je deed, krijg je wat je kreeg en behaal je je doel niet (zo snel)
En wederom benadruk ik (voor het geval je nog twijfelt 😉 ) een gevoel van veiligheid en vertrouwen staan altijd voorop!

En als laatste: “voor mij helpt praten beter.”
Is dat zo? Heb je dat onderzocht? Uitgeprobeerd?
Of is dat vooral wat je kent? Wat je op tv ziet of waar je vooral naar doorverwezen bent?
Praten doet vooral een beroep op je cognitie. Het laat je vooral in je hoofd bezig zijn, zonder het lijf hier in mee te nemen. Het laat je denken in plaats van ervaren hoe dingen voor je (kunnen) werken.
Vaktherapie/ dramatherapie wordt in bijvoorbeeld de GGZ regelmatig ingezet naast praattherapie, om zo te zorgen dat er ook weer verbinding met het lijf is. Je weer gaat voelen en komt daardoor weer beter in je vel te zitten. 

Hoor ik je nu denken “Misschien toch maar een kans geven?”

Dat zou natuurlijk helemaal fantastisch zijn! Want dat betekent dat je bereid bent om
– overtuigingen los te laten
– je comfortzone op te rekken
maar vooral:
jezelf gunt om lekkerder in je vel te zitten.

Dan is het raadzaam om je als de wiedeweerga aan te melden, zodat je in 2024 snel plek hebt.
Dat doe je het beste via deze link:
https://dramatherapieboxtel.clientomgeving.nl/wachtlijst

Ben je toch nog in twijfel?
Wist je dat je een gratis proefsessie kan komen doen? Om sfeer te proeven? Kennis te maken met mij, mijn praktijk en dramatherapie?
Vul dan het contactformulier in.