Je hebt een vader en moeder, die elk op hun beurt ook weer een vader en moeder hebben. Je hebt misschien broers en zussen en misschien heb je zelf inmiddels ook wel kinderen. Zij vormen jouw systeem. Er komen mensen bij, denk aan je eigen kinderen. Het systeem ontwikkeld zich voort. 

Vanuit jouw opvoeding heb je waarden en normen meegekregen die je gevormd hebben en geleerd hebben het leven aan te gaan zoals jij dat nu doet. In jouw relaties, werk, school, vriendschappen, etc.  En jij geeft jouw normen en waarden weer door aan jouw kinderen. Zij zullen jouw handelen als voorbeeld nemen en eigen maken.

Wanneer je vast loopt, bijvoorbeeld in je relaties, vriendschap, werk, school of in het leven algemeen is dit bijna altijd terug te herleiden naar het systeem waar jij uitkomt. Waar bepaalde waarden of overtuigingen voor anderen helpend waren, hoeft dat voor jou niet zo te zijn. Maar toch zet jij ze zo in, omdat dat is wat jij geleerd hebt.

Bij systemisch werken is jouw plek binnen van groot belang. Als jij op de verkeerde plek staat, of iemand anders, dan brengt dat altijd dis-balans, wat problemen veroorzaakt. Het is dus zaak om te zorgen dat het systeem zoveel mogelijk in balans komt.

Door jouw systeem in kaart te brengen kun je de oorzaak van bepaalde patronen, waarden en overtuigingen in beeld brengen. Vanuit een helikopterview kun jij kijken naar jezelf en jouw systeem en daar waar gewenst beweging in gang brengen. Dit is een inzichtgevend en helend proces.

“Creatief Opstellen”

In een creatieve opstelling zet je een vraag centraal die je voor jezelf helder wilt hebben. Door gebruik te maken van creatieve middelen maak je een beeld van jouw systeem in een eerste uitgangspositie. Vandaaruit wordt gevoeld en gekeken wat de plek van de creatieve middelen jouw geven en wat dit zegt over de systeempatronen. Door met de creatieve middelen te bewegen op het veld kunnen er nieuwe gevoelens en inzichten ontstaan en zal er helderheid over jouw situatie ontstaan.

Ik maak tijdens opstellingen gebruik van houten poppetjes, vloerankers, flessen, kussens, kunstof dieren.

“Een taal erbij”

Een taal erbij is een contextuele kijkswijze, waarbinnen de onderliggende relaties in een systeem belangrijker zijn dan de plek die iemand in het systeem inneemt. Het brengt onderliggende verbindingen in beeld en de effecten van die verbindingen. 

In “Een taal erbij” staat de interne en externe diagloog van de cliënt centraal. In het hier en nu én die van het verleden. Het gebruik van materiaal- duplo en playmobil poppetjes en ander materiaal- zorgt ervoor dat de cliënt zijn situatie in één oogopslag kan overzien, erkenning zal vinden in het beeld en de kans krijgt om met het beeld te spelen en te bewegen zodat er andere, nieuwe verbindingen onstaan.

“Een taal erbij” is goed in te zetten bij:

• rouw en verlies ( in de ruimste zin van het woord),
• (echt) scheiding,
• ziekte binnen het gezin,
• probeleemgedrag bij kinderen en jongeren.

Het verloop van systemisch werken of contexuteel werken is heel wisselend. Soms zijn er maar 2-3 sessies nodig om een verandering in werk te brengen. Beide methodes kunnen ook een onderdeel zijn van dramatherapie, waarbij doormiddel van beelden steeds wordt getoetst of de therapie verandering brengt. Het is in te zetten voor volwassenen en kinderen, individueel, als gezin of als stel.

Het materiaal voor deze methoden laat zich gemakkelijk meenemen op locatie.